آزادی‌ها در ایران اسکاندیناوی / محمد السلمی
زندانیان سیاسی کُرد، بلوچ و عرب که نظام به صورت روزانه آن‌ها را دستگیر کرده و به سمت چوبه‌های دار روانه می‌کند، کجایند؟ نظامی که سعی می‌کند جامعه و کودکان را بترساند و از خانواده‌ها می‌خواهد فرزندانشان را برای تماشای اجرای احکام اعدام به میدان‌های عمومی ببرند! چرا نظام ایرانی ده‌ها تن از روحانیان اهل سنت را در کردستان و بلوچستان همچون کیوان زند کریمی، هوشیار محمدی، بهنام رحیمی و دیگران اعدام کرد؟ می‌گوییم و می‌پرسیم که این سکوت هولناک غربی در برابر نقض حقوق اقلیت‌های دینی و مذهبی در عراق و ایران چیست!؟ آیا سازمان‌های حقوق بشری برای جلوگیری از اعدام شهرام احمدی روحانی اهل سنت که اخیرا دادگاه انقلاب او را به خاطر اتهام‌های سیاسی به اعدام محکوم کرده، از خود تحرکی نشان خواهد داد؟ محاکمه‌هایی که در دادگاه‌های انقلاب صورت می‌گیرد و نه دادگاه‌های مدنی!
ایران در دو سال گذشته شاهد اعدام بیش از ۲۲۰۰ تن بود؛ با این وجود نظام ایران از حمایت از آزادی‌ها، دموکراسی‌ها و حقوق بشر در سوریه سخن می‌گوید و از وضعیت حقوق بشر در اروپا انتقاد می‌کند!
اخیرا محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در لندن پایتخت بریتانیا، نگرانی کشورش را از بحرانی شدن وضعیت حقوق بشر در کشورهای اروپایی ابراز کرد! آری، درست خوانده‌اید، خوانندگان عزیز: ایران نگران نقض حقوق بشر در اروپا است! چند ماه پیش از آن و در آستانه عملیات تروریستی که در پاریس پایتخت فرانسه روی داد، یکی از فرماندهان بلندپایه سپاه پاسداران ایران، آمادگی کشورش را برای مدیریت اوضاع امنیتی در فرانسه به منظور حفظ امنیت در این کشور اعلام کرد. سخنان مقام‌های ایرانی در این باره بیش از آن است که بتوان آن را در این مقاله گنجاند!
از وزیر امور خارجه ایران، «ظریف اسکاندیناوی»، همانگونه که شیخ عبدالله بن زاید وزیر امور خارجه امارات متحده عربی او را توصیف کرد، درباره سرنوشت چهره‌ها و رهبران جنبش سبز می‌پرسیم، سوال می‌کنیم که چرا درباره شهدای این جنبش اصلاح‌طلبانه که با خون و آتش فرونشانده شد، سخنی گفته نمی‌شود؟ همچنین درباره صدها تن که به دلیل اعتراض به تقلب در انتخابات سال ۲۰۰۹ دستگیر شدند می‌پرسیم، همانهایی که فرمانده سپاه پاسداران به دستگیری‌شان اعتراف کرد و سخنان ضبط شده‌اش در اینترنت پیدا می‌شود! چرا جهان از هاشم شعبانی شاعر احوازی که به دلیل سروده‌ای که در آن از نظام آخوندها در ایران انتقاد کرد و اعدام شد، سخن نمی‌گوید!؟ زندانیان سیاسی کُرد، بلوچ و عرب که نظام به صورت روزانه آن‌ها را دستگیر کرده و به سمت چوبه‌های دار روانه می‌کند، کجایند؟ نظامی که سعی می‌کند جامعه و کودکان را بترساند و از خانواده‌ها می‌خواهد فرزندانشان را برای تماشای اجرای احکام اعدام به میدان‌های عمومی ببرند! چرا نظام ایرانی ده‌ها تن از روحانیان اهل سنت را در کردستان و بلوچستان همچون کیوان زند کریمی، هوشیار محمدی، بهنام رحیمی و دیگران اعدام کرد؟ می‌گوییم و می‌پرسیم که این سکوت هولناک غربی در برابر نقض حقوق اقلیت‌های دینی و مذهبی در عراق و ایران چیست!؟ آیا سازمان‌های حقوق بشری برای جلوگیری از اعدام شهرام احمدی روحانی اهل سنت که اخیرا دادگاه انقلاب او را به خاطر اتهام‌های سیاسی به اعدام محکوم کرده، از خود تحرکی نشان خواهد داد؟ محاکمه‌هایی که در دادگاه‌های انقلاب صورت می‌گیرد و نه دادگاه‌های مدنی!
گزارش‌های دکتر احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران حاکی از آن است که روند اعدام‌ها در دوره حسن روحانی رئیس جمهوری کنونی به شکل بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است به گونه‌ای که در دو سال گذشته، بیش از ۲۲۰۰ تن در ایران، یا به طور میانگین، روزانه سه نفر، اعدام شدند. و این شمار در حال رسیدن به دو برابر نسبت اعدام شدگان در دوره احمدی نژاد است. آیا این دولت میانه‌رو است؟ کودکان و زنان هم از احکام اعدام در امان نبودند. در تاریخ ۲۵ اکتبر ۲۰۱۴ ریحانه جباری، مهندس دکوری که یکی از نیروهای اطلاعات ایران می‌خواست به او تجاوز کند، اعدام شد. در سال ۲۰۱۵ یک دختر کُرد برای فرار از یکی از افسران سپاه پاسداران که می‌خواست به او تجاوز کند، از پنجره هتلی که در آن کار می‌کرد، خود را به پایین پرتاب کرد و کشته شد! در سال ۲۰۰۹، ۴ دختر در استان کرمان به دار آویخته شدند. ده‌ها زن در زندان‌های ایران در انتظار اعدام به سر می‌برند، آن‌گونه که روزنامه بریتانیایی گاردین نوشته، برخی از آن‌ها زیر ۱۷ سال هستند. کودکان هم سهمی از اعدام‌ها داشتند. در سال ۲۰۰۶ یک کودک ۱۷ ساله اعدام شد. در سال ۲۰۰۵، ۴ کودک اعدام شده بودند.
ایران تاریخی دراز در اعدام‌ها دارد، آیت‌الله منتظری که قائم مقام خمینی بود و پس از آن از سمتش بر کنار و تا چندی پیش از مرگش در سال ۲۰۰۹ در حبس خانگی به سر میبرد، می‌گوید که خلخالی، قاضی دادگاه انقلاب، حکم اعدام ۳ هزار مخالف سیاسی را امضا کرد. از این خطرناک‌تر، روزنامه Observer-Reporter ژانویه ۱۹۸۳ به نقل از آسوشیتدپرس نوشته بود که ایران ۲۵ هزار نفر را طی تنها ۱۸ ماه اعدام کرد.
خانه نظام ایران شیشه‌ای است، در برابر بادها مقاومت طولانی نمی‌کند، پس اگر توفانی بیاید که خشک و تر را با هم از جا بکند وضعش چگونه است؟ اما غرب در ادامه عمل نظام ایران به سیاست‌هایش، نقض حقوق بشر در داخل، حمایت از تروریسم در خارج و دخالت در امور کشورهای دیگر، نقش ایفا کرد. این رفتار بربری تا زمانی که جهان با قاطعیت و جدیت در برابر این تجاوزها نایستد، ادامه خواهد داشت. در غیر این صورت همه جهان- به ویژه قدرت‌های بزرگ که توافق هسته‌ای را به ایران جایزه دادند- مسئول سیاست‌های آینده ایران در منطقه و جهان خواهند بود.
مردم ایران در سرزمینی زندگی می‌کنند که حامل هدایا و نعمت‌های خدادادی زیادی است، اما این تاثیری در وضعیت معیشتی آن‌ها ندارد. شاید دلیل این باشد که نظام ایران، این ثروت‌ها را، از درآمدهای نفت گرفته تا فرآورده‌های دیگر را با هدف حمایت از تروریسم، گروه‌های شبه‌نظامی، هسته‌های جاسوسی و مزدوران در منطقه، به خارج روانه می‌کند. پس زمان این‌که جهان به این مردم برای دست‌یابی به حقوق از دست رفته خود، بهره‌مندی از نعمت‌های وطنش، توقف مهاجرت و رو آوردن به مواد مخدر و خودکشی و رهایی از چنگال اعدام کسانی که یک کلمه علیه نظام بگویند، کمک کند، چه وقت خواهد رسید؟ با این وجود این تروریسم متنوع، می‌بینیم که نظام ایران از حمایت از آزادی‌ها، دموکراسی‌ها و حقوق بشر در منطقه و همه جهان سخن می‌گوید و این حقیقت را که خود در نقض حقوق بشر در درون مرزهایش مقام نخست را دارد، نادیده می‌گیرد.
Publisher: hd
